Beschrijvingen Busreizen

Een of meer wandelingen door een heuvelachtig landschap in de ongerepte natuur van Limburg is iets, wat steevast in vele wandelprogramma’s voorkomt, zo ook op onze shortlist van bestemmingen die voor onze busreizen niet mogen ontbreken.

Dit keer viel de keuze op Hoeselt een fusiegemeente die een krans van schilderachtige dorpjes omvat, waar een ongekende rust heerst in een ongerepte en tevens zeer verscheiden natuur. Onbekend wellicht, maar de Landcommanderij van Alden Biesen daarentegen, die zich in het nabije Rijkhoven (Bilzen) bevindt zal mogelijk wel een belletje doen rinkelen. Deze prachtig gerestaureerde middeleeuwse waterburcht met krijgskundige betekenis ontbreekt zelden of nooit op het programma van een bezoek aan Bilzen en bij uitbreiding aan Limburg.

De wandelingen zullen ons langs een mix van vruchtbare akkervelden, bloesempracht en bossen met diep uitgesneden holle wegen naar Alden Biezen brengen, waar zich in de nabijheid de centrale rustpost bevindt. Alle afstanden lopen over een licht-golvend landschap met vele fruitboomplantages waar we – als de weersomstandigheden in maart meezitten – begin april reeds volop kunnen genieten van de bloesems. “De Kluis” van Vrijhern, een prachtige lemen woning die je helemaal terugbrengt tot in de 17de eeuw, zal ons zeker dat typische Limburggevoel bezorgen om rustig verder te wandelen door het steeds wisselend landschap dat – kenmerkend voor Haspengouw – mooie vergezichten oplevert. De talrijke bronnen die in de omgeving ontspringen vormen er samen het begin van de Demer.

In de startzaal en op de rustposten wachten drank (van andere bronnen) en de onvermijdelijke Limburgse vlaaien op ons, zodat het genieten gewoon kan doorgaan. Bovendien zorgt een groot TV-scherm in de startzaal ervoor dat de wielerminnenden, keuvelend een stukje Parijs-Roubaix kunnen meebeleven vooraleer terug naar Geraardsbergen te reizen.

Op het kruispunt van drie provincies, op de grens van de Zuiderkempen met het Hageland ligt Averbode, deelgemeente van Scherpenheuvel-Zichem. Het is omgeven door abdijen, kastelen, bossen, heide en vennen. Dit is de streek van de Witte van Zichem en pastoor Munte, een stukje Kempisch Vlaams Brabant dat troeven genoeg heeft om mooie wandelingen te organiseren.

We kregen van Wit-Blauw Scherpenheuvel de volgende beschrijving toegestuurd:

“De wandeltocht gaat via kleine wandelpaadjes door verschillende gemeenten. Er is een grote variatie van verschillende wandelafstanden, 5-9-13-17-20-25-30-35 km. Alle wandelafstanden hebben 1 of meerdere verzorgde rustposten.

De kleinste afstand, 5 km is veelal verhard en dus het best geschikt voor kinderwagens en rolstoelen.

Alle afstanden vertrekken samen richting het natuurgebied Catselt, waar zandheuveltjes en droge graslanden afwisselen met vochtige graslanden en een oud ven. De 9 km splitst zich daar van de andere afstanden af. De lange afstanden gaan door de vallei van het Zwart Water richting rustpost Molenstede.

Na de rust vertrekken de 13-17-20 km via het Molenveld en de Remakshoeve naar de volgende rustpost. De hoeve die de historische kern uitmaakt van het huidige landgoed Remaks wordt voor het eerst vermeld in 1610. De naam van het goed verwijst naar een zekere Martinus Ramax uit Diest, die in 1765 de hoeve en het bijbehorende land aankocht. Van daaruit gaan ze verder via het domein Arendschot naar de rustpost in Okselaar. Het kasteel Arendschot en Villa Bosquet zijn twee prachtige gebouwen, die we kunnen terugvinden in de bossen van Okselaar. De familie Bosquet vervulde trouwens een belangrijke rol in de ontwikkeling en samenleving van Okselaar.

De lange afstanden hebben in Molenstede een lus met wat pittige hellingen. Deze gaan via de Lazarijberg en de Rode berg, tot aan het vliegveld van de para’s in Schaffen. Vandaar uit terug naar de rustpost. Na een hapje en een tapje gaan deze wandelaars via het natuurgebied Dassenaarde en het Klein en Groot Asdonk naar de volgende rustpost.

Na de rustpost gaan alle wandelaars langs dezelfde weg terug door het natuurgebied Averbode bos en Heide. Op het einde van de wandeling staat de ijskar met heel lekkere hoeveijs.”

In Averbode wandelden we nog in de kempen, op de grens met het Hageland, met Holsbeek kiezen we voluit voor het golvende bosrijke Hageland.
Bij het ter perse gaan van dit clubblad hadden we nog niet meer informatie over deze wandeling dan wat in de wandelkalender staat:
“Landelijke en rustige wegen door het prachtige en verrassende Hageland.”
Meer info over deze tocht in het volgende clubblad.